Hoxe acheguéime ata ela xunto con Angel, un dos alumnos do curso de carpintaría, a botarlle un vistazo e empezar co calafateo.
Costóunos chegar debido ó forte vento do nordés que facía difícil remar no chinchorro.
Ó chegar atopámonos co barco cheo de conchas de mexilón, festín de gaivotas que usan a Balbina como se fora o seu restaurante.
Despóis de limpar un pouco a parte de popa e valdeala, puxémonos a desfacer o cordón de cáñamo e empezamos o traballo de calafatear.
Primeiro limpando ben as ranuras da madeira para que saíran as pequenas conchas de mexilón, logo abríndoas cos ferros de abrir, e posteriormente metendo o cordón cos ferros de retacar.
Non levamos mazo, e usamos uns martelos, pero o golpeteo resoaba en toda a ensenada de Lorbé.
Vimos que a Balbina tiña bastante auga tras moito tempo sen achicala e paramos de calafatear para achicala un pouco, ainda que se nos facía tarde e tivemos que deixalo, así que hai que volver dentro de pouco a acabar o traballo.
Unha vez metido o cordón en varias táboas da popa, démoslle unha man de Xylazel para protexela, porque xa se notaban os efectos do sol na madeira.
Palmeirán
No hay comentarios:
Publicar un comentario