Catando a tapa dunha bodega

O sábado, por falta de xente para traballar a bordo, acheguéime ata o local e fíxenlle unha cata a unha das tapas das bodegas da Balbina. A ver se se podía recuperar ou a temos que facer nova.

Metinlle a lixadora e atopéime que a madeira está en bastante bó estado. Esta tapa non debía ter moitos anos. Así que, de momento, a imos a aproveitar mentres non facemos todas novas.

Vouna a lixar toda e a darlle un tratamento e pintala, a ver como queda.

Palmeirán

Media tarde de venres na cuberta da Balbina

Onte venres, Francisco López e máis eu estivemos un par de horiñas traballando na Balbina.

Puxemos unhas cantas táboas pequenas na parte de proa e démoslle Xylamón a toda a última remesa de táboas novas (colocadas e sen colocar). Poidemos facer máis pero e que nos atopamos cuns "problemiñas".

Primeiro, o taladro que levei non tiña carga, e enterámonos cando quixemos facer a primeira fura. Esto o solucionamos ben, xa que vimos que a maioría das veces non facía falla o taladro. As puntas entraban perfectamente. So nun par de baos se resinten e había que cambiar a punta pois a dobraba. Esto é debido a que esta nova remesa de madeira parécenos a todos un pouco máis branda ca a anterior.

Logo quixemos continuar e acabar toda  a proa, pero atopámonos que unha pequena parte do trancanil  encima da amura de babor está en mal estado. Co que decidimos non continuar por ahí para consultalo co resto do comando de traballo a ver como procedemos. 

Se serrar e facer unha peza para acoplar ó trancanil ou outra solución.
 

Deixamos xa a táboa cortada para cando se solucione este punto, cravar e listo.

Fómonos para a parte de atrás, pegado á boca da bodega e alí tampouco continuamos por ver unha parte do medio bao da fogonadura que hai que levantar un pouquiño cunha cuña para poñelo ó nivel dos demáis. Como non tiñamos con qué facela tamén paramos nesa parte.

Pasamos á zona de proa estribor e puxemos un par de táboas. Tivemos que facer un pequeno rebaixe nas puntas  das táboas para que montase no falso bao da proa.

 

Non continuamos máis porque empezaba a chover e xa se estaba facendo tarde.

Outro día mais

Palmeirán

A banda dos Pacos asalta a Balbina

Este sábado pasado tiñamos quenda de traballo na Balbina os dous Franciscos Patexeiros (López e Vázquez). Cargamos o bote co achicador, as ferramentas, unha nova remesa de madeira e con ordes de rematar a cuberta dunha vez. Malia as ameazas do de Palmeira esquecemos en terra uns neumáticos que había que poñer para aguantar as lonas, outra vez será.

Colocamos 5 táboas das que rematan en punta na proa e puxemos o peche do espazo que vai entre a cabina e un tambucho. Para o próximo día son todas tiradas máis curtas. Decatámonos de que non avanzamos de forma totalmente simétrica hacia a fogonadura, hai unha diferencia de centímetro e medio aproximadamente. A priori eu botáballe a culpa a nosa neglixencia como carpinteiros, pero non hai moito espazo para o erro cando todas as táboas coas que traballamos son iguais, probablemente é un problema unha característica da propia Balbina.

Por suposto que non rematamos pero dimos un paso máis, ímonos aproximando asintóticamente ao fin da restauración.

Teño a sensación de que as táboas desta remesa son mais fraxiles ca as anteriores, haberá que ver que resultado dan co paso do tempo.

Mentras estabamos traballando fixeronnos unha visita Roberto e a sua parella que se dirixian ao seu fermoso veleiro para dar unha volta. Roberto é un vello patexeiro que agora se reincorpora á asociación. Benvido de novo.

Non imos publicar fotos de como vai a restauración porque, ainda que tíñamos a bordo unha cámara reflex dixital co seu trípode, non quedamos contentos cos documentos gráficos porque a iluminación non era a máis idonea. :-P

Saudos Patexeiros.

Unha mañan chuviosa

Este sábado Fran e máis eu dispoñíamos a outra xornada de traballo a bordo da Balbina. Tras o parón do verán, no que todos os socios estámos moi liados entre vacacións e outros eventos, empezábamos os traballos de novo na cuberta da Balbina.

Nada máis sair do peirao de Lorbé empezou a chover. Chegamos á Balbina e levámonos unha desagradable sorpresa. Tiñamos a bordo centos de polizóns. Unha gaivota morta foi caer nunha das bolsas de auga que se forman nas lonas que tapan a cuberta e centos de bermes a estaban descompoñendo.

Tras limpar a cuberta quitamos as lonas e vimos que o barco tiña bastante auga dentro. As lonas cubren pero sempre se filtra auga polos bordes. Poñemos a traballar o achicador portatil que levamos, sobre as 11:30 da mañán, e cando nos fomos sobre as 14:10 ainda non dera achicado toda a auga que tiñamos dentro. Hai que pasar máis a miudo polo barco.

A choiva por fin parou e deixóunos traballar.

Aproveitamos a madeira que tiñamos a bordo para colocar dúas táboas da banda de babor e casi toda unha das partes entre-bodegas.

Agora temos que mercar máis madeira para poder acabar a parte central dende o motor ata a proa, e xa quedará toda a cuberta tapada, faltando só facer as brazolas e colocar as novas tapas nas bodegas.

Desta non poidemos quitar fotos porque quedaron as cámaras no local Patexeiro.

Palmeirán

Continuamos os traballos a bordo

Tras varias semáns sen ir a bordo a traballar, por falta de xente ou polo tempo inestable, este sábado fomos ata a Balbina, a sección dos Patexeiros, coñecida xa como "Os dous de sempre", a continuar botando táboas na cuberta.

Estivemos esperando ata as 11 a ver si chegaba algún Patexeiro máis pero vendo que non viña, pasamos polo estaleiro a recoller a madeira que nos cortou Pepe e de paso estivemos vendo os traballos que estaba facendo na buceta dos amigos de Mera e nun barco novo. Traballos que podedes ver na nosa  web Patexeira .


Cargamos as táboas no chinchorro e alá nos fomos a remos proa á Balbina.


Quitamos as lonas, limpamos un pouco a cuberta porque as galiñas do mar se adican a facer mexiloadas a bordo, e nos puxemos a botar táboas.

Como tiñamos compromisos familiares pouco tempo poidemos estar, pero botamos unhas tres táboas longas, deixando moito menos traballo xa que agora só quedan tramos pequenos, nos que se avanza moito en pouco tempo. A ver se para a seguinte xornada de traballo somos quenes de rematala, polo menos as táboas, logo ainda nos quedará. poñerlle as brazolas onde irán asentadas as tapas das bodegas.


Palmeirán

OUTRO DÍA MÁIS DE TRABALLO A FLOTE

O sábado Fran e máis eu (Jose o "palmeirán") collemos o chinchorro e nos achegamos á Balbina para seguir traballando nela.

Un día soleado estupendo que aproveitamos para tomar un pouquiño o sol mentres traballábamos. Como a maioría das veces os do Tempo volvéronse a equivocar e eses chubascos que daban para o fin de semán non apareceron por ningún lado

Fran estivo facendo unha das táboas de peche. Eu empecei a pintar os barraganetes da popa.







Como xa non había máis madeira para a cuberta, Fran púxose a pintar conmigo.

Unha vez rematamos nos puxemos a facer un dos mamparos que separan o motor da bodega de popa.

Mentres, outro comando en terra, composto por Jaime, Carlos e Xose Lagares, adecentaban o noso novo local social, dando imprimación para pintar outro día.

by Palmeirán

Reparacións a flote

A Balbina xa está no mar, este xoves tivo que sair do carro, apurada por mor dun pesqueiro que tiña unha via de auga, pero ainda non está acabada, co que tivemos que facer as reparacións a flote.


Facendo uso dun dos botes auxiliares, - sí, é de polietileno e fibra, pero non llo digades a ninguén -, nos achegamos dende o peirao ó fondeo, Chicho, Carlos, Fran e mais eu, Palmeirán.

Chegamos sobre as 6 da tarde, e ainda lle demos caña ó asunto.

Fran e Chicho colocaban as táboas dos entretambuchos e facían a táboa de peche da cuberta de popa. Como vedes, quedóulles estupenda, digna de profesionais.

¡Si é que os Cursos de Carpintaría de ribeira que organizan Os Patexeiros dan mois bos resultados!

Carlos e máis eu pintábamos o interior do pañol de proa. E entre o "balanse", os efluvios da pintura e do alcatrán, e os efectos da cervexa, a verdade e que estabamos empezando a estar algo mareados, pero resistimos como cosacos ata que rematamos.

Uns a popa e outros a proa parecía que estabamos nun duelo do oeste. Ás veces os da popa achegábanse á proa para decirnos ¿pero ainda ides así?. Doutras veces éramos os da proa os que íbamos á popa para decirlles "esa táboa non queda a paño". E entre risa e risa pasamos unha moi boa tarde de venres, desestresándonos e a bordo do noso barco.

Sobre as 9 da tarde, recollemos os bártulos, voltamos ó noso auxiliar e botándolle a última mirada á Balbina voltamos ó peirao.

Por certo, decirvos que tanto á ida como á volta me tocou remar a min. Si é que esta xente agora está acostumada a darlle ó motor, e din que lle saen callos nas máns se reman.


Mañán é outro día.

by Palmeirán

Xa falta menos

Aquí tedes unha imaxe de como van os traballos na cuberta da Balbina. A sección de popa está casi rematada a falta da taboa de peche.


Dende o tambucho de popa ata a proa faltan unhas cantas táboas tamén por poñer, pero quedamonos sen madeira, e mañán terá que ir para o mar porque o estaleiro necesita o carro. Así que teremos que acabar os traballos a bordo.

Xa temos desculpa por se nos din que non quedou moi ben, botarémoslle a culpa ó "balanse".

By Palmeirán

CASE A PUNTO

Nesta Semana Santa, seguimos os traballos coa Balbina. Foi difícil, porque o tempo non estivo nada bo, pero ahí estivemos.

Luns, martes e mércores alá estiveron Fran, Francisco e Pepe, nos ratos que o traballo ou o tempo lles deixou para continuar coa cuberta. Logo, o xoves fumos Jaime, Ana, Martiño, e mais eu a intentar darlle os últimos toques ao casco, e onte sábado alá estiveron Francisco, Martiño e Pepe seguindo coa cuberta, mentras o Jaime e máis eu nos adicamos a outras labores loxísticas.

A verdade que a cuberta está a quedar francamente ben. ¿Quén dixo que os cursiños dos Patexeiros non tiñan un Post Grado?. Ahí o tedes, despois de facermos o cursiño, alguns fixeron un "Master" en colocación de cubertas. E lles está quedando moi ben, por certo.

E como non, a pintura. Mentres uns botaban toda a patente que a choiva nos permitiu, outros pintabamos a nosa identidade nas amuras e nas aletas do barco.

Hai traballos agradecidos, pero este de pintar un folio dun barco que hai 3 anos estaba condenado ao desmantelamento, de verdade que e dos mais pracenteiros. O que costou que este xoves puideramos chegar a pintar ese número.....

Pero xa está, xa está salvado, e xa está ahí, que é o que conta en definitiva.

Agora, xa pouco queda. Tan só rematar a cuberta, da que queda só a parte central, rematar de pintar no interior, e facer as tapas dos tambuchos.

Pero iso xa será no mar. Alá levaremos a nosa maquinaria no auxiliar e a seguir traballando.

by Miguel

FIN DE SEMÁN MOI MOVIDO

Este fin de semán Os Patexeiros fixemos un gran desplegue de medios humáns e técnicos para ir dando os últimos coletazos á Balbina, que o vindeiro día 26 ten que sair do carro.

O venres, Carlos, Pepe e máis eu, o Palmeirán fixemos unha avanzadiña preparando o terreo para o que sería o gran desembarco do día seguinte.

Fun o primeiro en chegar e púxenme a darlle alquitrán á madeira descuberta da parte da sentina pero en seguida tiven que parar porque o alquitrán estaba moi espeso, non estaba quente, nen tiñamos augarrás para rebaixalo, e na ferretería tampouco.

Carlos púxose a darlle fondo ás táboas da cuberta.

Cando chegou Pepe coa madeira, empezamos a facer o mamparo de proa. Xa cerca da última hora achegouse Agustín. Deixamos o mamparo empezado, e recollémonos coa esperanza de darlle caña ó día seguinte.

O sábado, cando eu cheguei, como sempre xa estaba Fran Vázquez alí, serrando un medio bao. E pouco despóis foron chegando os demáis. Sendo o día coa asistencia máis numerosa para traballar na Balbina dende que está no carro. Nada máis e nada menos que nove Patexeiros, contanado a Ana que nos trouxo a loxística, conformaron o Comando Balbina deste sábado.

O traballo foise repartindo máis ou menos por parellas.

Jaime empezou dándolle fondo ó resto das táboas que conformarán a cuberta, e logo, xunto con Xose Lagares empezaron a darlle unha man de pintura Azul Balbina do noso esponsor pinturas Proa.

Fran Váquez rematou e colocou un medio bao e foi dándolle forma á nova baldera de eucalipto (tamén chamado arcolito por algúns nativos) .

Pepe e Miguel remataron o mamparo de proa que se empezara onte, mentres que Agustín e máis eu facíamos o mamparo de popa.

Martiño, que veu, como sempre rexido polo seu propio huso horario, adicóuse a sacarlle ferruxe ó volante de inercia do motor.

En canto acabamos os mamparos, Jaime raudo botóuse a eles armado cunha brocha para darlles unha man de fondo, do que non diremos o nome do fabricante porque non nos esponsoriza.

Ó mediodia, Ana, que tomou as rendas da loxística nos trouxo ferramenta e unha soberbia comilona a base de tortilla, e empanadas feitas por ela á que tamén aportaron algúns manxares Agustín e Pepe. Os demáis puxemos a boca, o estómago, e as ganiñas de comer.

Fran tivo que marchar, deixando encargado de rematar a baldera a Miguel, que se convirteu nun mestre do manexo da trencha facendo unhas medias colas de milano perfectas.

Pola tarde, parecía que todos lle tiñamos un pouco de respeto a empezar a botar a cuberta e andivemos algo desperdigados. Pepe e Agustín empezaron o mamparo do motor cara a proa, eu púxenme a darlle alquitrán á madeira de debaixo do plan da proa, Lagares e Jaime seguían pintando, e Martiño desenferruxa que te desenferruxa. Ata que xa sobre as sete da tarde, tras varias presións pola miña parte (son un pesado, xa o sei, pero había que empezala), Pepe me dí, "veña, imos a pola cuberta". E alá nos puxemos os dous (él de mestre e eu de pinche) a sacar a primeira peza da banda de babor, e tras varias dúbidas e cun pouco de medo xa que dispoñíamos só de unha táboa do ancho necesario, Pepe se decideu a cortar, e en canto a presentamos contra o trancanil, ¡¡¡¡ eureka !!!! ¡¡¡ estaba perfecta!!!!.


E tras a alegría do traballo ben feito, empezamos a recoller todo o desplegue de medios (dúas ingletadoras, dúas caladoras, tres taladros, un cepillo eléctrico, un aspirador industrial, trenchas, martelos, escofinas, cepillos, etc....) Ser, non o seremos, pero profesionais parecémolo.

Mañán domingo iremos de novo darlle outro ataque ainda que seremos algún menos.

by Palmeirán

Seguimos pintando

Este pasado fin de semán seguimos dándolle minio con linaza.

O venres xa chegamos algo tarde, arredor das 6. Chicho e máis eu puxémonos a darlle ó pañol de proa, deixándoa lista para pintar.

Mentras, Carlos fregaba as táboas do plan.

O sábado xa se veu máis movemento abordo da Balbina.

Pepe liberou de estorbos o barco, baixando todo o que había dentro e estorbaba para traballar nel, e unha vez que chegou Juan Luis, o mecánico, que veu traballar no motor, se puxo a limpar o filtro e outras pezas, facendo de asistente do mecánico.


Fran Vázquez e Xose Lagares estiveron dando minio na popa e rematando de rascar algunhas zonas mal rascadas.

Eu me puxen co minio na bodega de proa.


A Miguel tocóulle asistir á clausura das Xornadas, pero prometeu vir pola tarde.

Juan Luis viña con gañas de arrancar o motor, pero veu que a maioría das pezas de movemento, estaban agarrotadas, co que se pasou toda a mañán desenferruxándoas e lubricándoas ata que se moveron perfectamente, desmontando o filtro que limpou Pepe con gasoil, e quitando a cadea que hai que sustituir. Tamén levou a manivela para facerlle un casquillo novo.

A partires das 3 da tarde, quedéime eu só, rematando o interior da popa, e parte da bodega de popa.

Sobre as 6 chegou Miguel, moi ben acompañado. Nada máis e nada menos que por Mar, a representante de Caixal Proxectos e Victor, o presidente da Federación, que quixo ver in situ o traballo que estamos a facer na Balbina.

E entre unha cousa e outra o tempo xa non dou para máis.

O vindeiro fin de semán a ver se nos xuntamos máis xente e lle damos un bó adianto a todos os traballos.

by Palmeirán

DIA MOI PRODUCTIVO

Onte, sábado, foi un día moi productivo nos traballos que estamos facendo na Balbina. Eu cheguei ben cedo pola mañán para ir quitando as lonas e deixar a cuberta destapada para poder traballar, e xa empecei a lixar os baos da parte do motor para ir preparándoos para darlle a imprimación de fondo, e logo enminiar pola tarde.

Pouco despois empezaron a chegar patexeiros que tiñan que cumplir asistindo ás Xornadas polo Patrimonio, que volvían a tocar de novo no peirao de Lorbé. Francisco prometeu que cando acabasen me viría botar unha man.

Mais tarde chegou Fran que viña hoxe disposto a reforzar o bao da popa que tiñamos debilitado, e alá se puxo a eso, mentres eu seguía ca rebarbadora pequena lixa que te lixa. Estoy collendo tal dominio da rebarbadora eléctrica que casi me atrevería a facer esculturas con ela, todo é probar.

Fran decidéuse primeiro polo método de facer unha plantilla con caixas de cartón, pero en canto acabou a plantilla e a presentou sobre a táboa de iroko, non quedou moi convencido co resultado, e alá se foi falar co mestre carpinteiro Pepe. Eu non sei o que alí falaron pero Fran veu con ideas renovadas e cun barrote para trazar as formas, e alí se puxo.

En canto acabaron as xornadas, apareceu Francisco e alí se enfundou o mono de traballo, bueno, él prefire o modelo dúas pezas. Encomendámoslle a tarefa de descrabar e quitar as últimas táboas que estaban arrimadas ó trancanil e que nos servirán logo de plantillas para poñer nós as primeiras novas.

Quitou todas as táboas e as gardou, quedando a cuberta libre xa lista de todo para traballar. Sobre as tres tívose que ir, pero deixando o seu traballo feito

Fran e eu botamos alí todo o día saltándonos a comida, total, si ainda coméramos o venres, ¿qué razón había para volver a comer o sábado?. Din que hai serpes que comen unha vez ó més.

A primeira hora da tarde, e con gran espectación, xa que ata nos visitou unha excursión duns trinta camiñantes que estaban facendo unha ruta de sendeirismo, (¿ou se enterarían de que estabamos traballando na Balbina e virían apropósito?) Fran cortou o tableiro de iroko para sacar a peza que reforzaría o bao, subímola ó barco para presentala e facerlle os axustes pertinentes para axustala ó seu sitio, quedando casi lista a falta de atornillala ó bao vello.

Xa sobre as 8 e media da tarde acabamos de enminiar os últimos baos deixando a primeira man lista.

Agora hai que cambiar unha corda e uns medios baos que están apodrecidos. Tocaralle para a semán, a ver se da tempo. Tamén lle imos dar unha segunda man de minio (a ver se podo ir o venres) e o sábado poderíamos empezar coa cuberta.

Fai falla tamén que vaia un comando limpeza a limpar todo o interior do barco, aspirar todas as virutas, polvo e quitar todo de dentro para poder traballar máis a gusto.

Para a semán, máis e mellor.

by Palmeirán.

EMPEZAMOS A DAR MINIO

Hoxe venres pola tarde, cun día de verán tremendo, empezamos a darlle o minio con aceite de linaza, para que penetre ben na madeira, ós baos.

Rematamos de darlle a primeira man a toda a sección dende o motor cara a proa.

En canto acabemos de enminiar os baos empezaremos a botar a cuberta.

Tamén temos que reparar un bao que está partido, que arranxaremos a ser posible mañán sábado.


Ante a escasez de Patexeiros, hoxe tiven que botar mán de reforzos externos, e Chicho prestóuse gostoso a botarme unha man co minio e tamén se ofreceu a axudarnos a botar a cuberta.

Mañán máis.

by Palmeirán

A Balbina xa navega coa súa vela latina

.... eso sería o que todos quixéramos oir, a ver se para este ano vai.

De momento témonos que conformar con ver esta preciosa maqueta ca que amáblemente nos agasallou un bo amigo mariñeiro xa xubilado, de Pontedeume, o señor Lolo Placer Piñeiro.

Un regalo que apreciamos moitísimo e que levaremos a todas as mostras que fagamos. Xa estivo presente o primeiro día das Xornadas sobre o Patrimonio.











Esta maqueta danos unha idea a todos de como quedará a Balbina cando estea lista e aparellada coa súa vela latina, e como vedes está moi lograda, con todos os seus detalles característicos: os imbornais, a caseta do motor, a ponte de luces, a chimenea, etc..

Agora temos que pintar a maqueta coas cores orixinais da Balbina, ese azul ceo e bermello que sempre a caracterizaron.

Vendo estas imaxes, da a impresión de que o tempo se parou nos anos 50, cando a Balbina navegaba coa súa vela latina.

Estámoslle moi agradecidos Señor Lolo.

By Palmeirán

O pasado venres, catro Patexeiros (Pepe, Francisco, Fran Grandal e o Palmeirán) continuamos traballando na Balbina.

Nada máis chegar pasamos bastante tempo achicando a auga que nos entrou polas aberturas das lonas. O barco estaba encharcado. Menos mal que Pepe nos trouxo finalmente a bomba de achique e logo poidemos seguir traballando.

Dividímonos en dous comandos de traballo. Uns seguimos lixando ben os baos, quitándolle zonas mortas, masillando e dándolle a imprimación e deixándoos listos para aplicar o minio co aceite de linaza, mentres outros estiveron quitando pintura vella da parte da sentina por debaixo das taboas do plan, que na proa ainda non se lle quitaran.

Non poidemos arranxar o bao da popa que está tronzado por non ter a madeira axeitada. Esta operación quedará para a vindeira semán.

Estamos moi ilusionados porque pensamos que este ano acabaremos a tempo sen as presas da última hora que tivemos o ano pasado e ainda que estamos metidos en moitas frontes estamos cumprindo con todo: traballos na Balbina, asistencia a Xornadas GAC, asistencia a Asamblea Federación, etc...

Imos ben.

by Palmeirán

Pouca cousa

Este fin de semán pouco poidemos facer na Balbina.

Entre a asistencia ás Xornadas de posta en valor do Patrimonio Marítimo, e o desprazamento a Cambados para asistir á Asamblea da FGCMF estivemos ocupados todo o sábado.

Ainda así, o venres á tarde Carlos e máis eu achegámonos a Lorbé para acabar de lixar os baos, masillámolos e démoslle unha imprimación abundante de fondo, co que xa quedan listos para darlles o minio co aceite de linaza e pintalos se procede.


O vindeiro fin de semán máis.

By Palmeirán.

Isto xa vai collendo forma

Deste Sábado tivemos mais sorte. A climatoloxía nos axudou, e ala estivemos 5 patexeiros pola mañan e outro que dobrou turno porque o vindeiro sábado non estara.

Os traballos de rascado do interior do casco xa estan chegando a popa. Falta a sala da máquina, porque non colliamos todos alí. Durante a mañan estivemos a rascar todas as partes metálicas que se podína no motor, así coma o desengrasado con xabron potenete e abundanbte auga. Logo seguiu a limpeza en seco e con papel, para rematar de secalo ben.

E coma o dia se prestaba, ala fumos pola tarde a pintalo, porque se se deixa o ferro ao descuberto, para a seguinte semana vólvese a enferruxar, e non facemos nada.

Ainda non está acabado, e ainda hai que lle dar unha segunda man, pero ISTO VAI COLLENDO FORMA.

Agora xa está todo listo para empexar a montaxe de todas as pezas porparte do mecánico, e en breve xa intentaremos arrancalo de novo.

Sobre a sección madeira, a verdade e que dan medo. Da medo esta xente como traballa sen parar, alá agachados toda a mañan sen pestañear. Alá estiveron o Carlos, o Pepe e mais o Francisco, mentras Jaime e mais eu quedamos coa sección metal.

Quedou case todo rascado, porque a parte de Popa xa se vai poñer nova. Logo vira o tratamento para protexer a madeira, a pintura, e por fin, a cuberta.

De momento, vos deixamos unhas fotos (mal sacadas co movil) de como vai quedando o motor: